“Onze jonge ploeg mist ervaring, we laten ons nog eens vangen aan jeugdzonden”
Terwijl Atlas Linter ongestoord naar de titel stoomt in vierde provinciale F, ligt de strijd voor de tweede plaats wel nog helemaal open. Budingen ligt voorlopig in poleposition, maar Bunsbeek, dat op vijf punten volgt van het nummer twee, hoopt daar zondag voor eigen volk in een rechtstreeks duel al iets aan te doen.
“We werden voor het seizoen samen met Atlas Linter naar voren geschoven als titelkandidaat”, zegt Bunsbeek-middenvelder Lorenzo Claes. “We verloren echter in onze tweede wedstrijd van het seizoen met 0-2 van Atlas en moesten onze titelambities al snel terugschroeven. Als we op het einde van het seizoen in de top drie staan, gaan we tevreden mogen zijn.”
Ook in de heenmatch op Budingen gingen Claes en co. half november kansloos met 3-0 onderuit. “We hebben veel recht te zetten tegen Budingen. Als ik terugblik op die match uit de heenronde, viel er weinig af te dingen op die 3-0-nederlaag. We voetbalden toen gewoon ondermaats. Dat zal straks anders moeten. Nee, de 4-3-nederlaag van zondag op Heide Linter speelt niet meer in ons hoofd. We mochten met opgeheven hoofd het veld verlaten. Met een 3-3-gelijkspel waren we niet tevreden, waardoor we nog resoluut voor de overwinning gingen. Helaas kregen we op die manier in de laatste minuten nog het deksel op de neus.”
Claes predikt realisme. “De ploeg is jong en mist de nodige ervaring. We laten ons al eens vangen aan jeugdzonden. Na een achterstand laten we soms ook te snel de kopjes hangen.”
Ex-wielrenner
Claes is intussen ook al twee matchen aanvoerder. Als 31-jarige is hij een van de meest ervaren spelers in de ploeg. Maar het opvallendste van allemaal: na vijf jaar inactiviteit besloot hij om dit seizoen weer de schoenen aan te trekken. Op die leeftijd niet meteen zo voor de hand liggend... “In 2015-2016 speelde ik al eens in Bunsbeek, maar dat was toen in een slechte periode in derde provinciale. Ik besloot daarop te verhuizen naar Vissenaken. Daar bleek toch dat de goesting een beetje weg was. Ik stopte met voetballen en koos voor wielrennen op recreatief niveau. Mijn hart klopte echter voor Bunsbeek, waar ik toch ook leuke jaren had doorgebracht en bovendien wilde ik ook graag opnieuw sporten in een team. Conditioneel was het wel even opnieuw opbouwen, maar ik ben blij dat ik terug ben.”
