Toekomst Bunsbeek is een familiale club met een lange historiek doorspekt met ups en downs. De club heeft steeds kunnen rekenen op een trouwe kern van medewerkers, supporters en sponsors. Vandaag herbergt het terrein aan de Vlaasstraat enkel een eerste elftal en reserveploegen door de grote concurrentie in de omliggende dorpen. Toch wenst Toekomst Bunsbeek talentvolle jeugd een kans te geven om door te groeien naar een eerste elftal. Geïnteresseerde spelers met potentieel mogen steeds contact opnemen. Wie weet wordt Toekomst Bunsbeek dan, zoals voor velen, een springplank naar een stap hogerop.
Toekomst Bunsbeek startte in 1955 en sloot aan bij de K.B.V.B. op 28 Juni 1956. Het stamnummer 5915 werd hen toegewezen en de clubkleuren rood en zwart werden gekozen. Het eerste terrein lag in de Broekstraat, maar werd slechts één jaar gebruikt. "Jeppe", van het toenmalige café "Klein Zwitserland", gaf de club de kans om te spelen op een terrein langs de Steenweg Tienen-Diest, dat spoedig in de hele streek berucht werd vanwege de sterke hellingsgraad. Zo werd er destijds gestart in derde provinciale. Een tuimeling naar vierde provinciale, wegens tegenvallende resultaten, was erg maar toch geen reden voor de Bunsbekenaars om te wanhopen.
In 1973, onder leiding van voorzitter Jozef Denruyter en secretaris Felix Vanhellemont, kon Toekomst Bunsbeek terecht op het nieuwe (en huidige) terrein. Met de hulp van vele, trouwe supporters maar vooral met de inzet van wijlen "Boerre" Vanoeveren werd een kantine gebouwd.
Het seizoen erop, 1974-1975, heroverde Bunsbeek zijn plaats in derde provinciale onder leiding van trainer Freddy Dewil. Nog tijdens hetzelfde Jaar werd een supportersclub opgericht. In 1979 kwam er onder impuls van voorzitter Dr. Heuvelmans een jeugdbestuur. Een zwarte bladzijde in de geschiedenis van de club was de tragische dood van Felix Vanhellemont in 1979. Felix was de draaischijf van de ploeg, Boni Hermans was zijn opvolger. In de loop van de jaren 80-90 wisselden goede en minder goede seizoen elkaar af en werd meer dan eens tegen de degradatie gevochten. Toch wist Bunsbeek in die periode haar plaats binnen derde provinciale te handhaven.
De seizoenen onder trainer Gilbert Devos waren zonder twijfel de beste in de afgelopen 20 jaar, waarbij aan de kop in derde werd gespeeld. Met het vertrek van Gilbert, vertrokken eveneens een aantal sterkhouders. Een sterk verzwakt elftal kon de degradatie naar vierde niet vermijden. Ondertussen verloor de club ook boegbeelden zoals Maurice Smets, Marcel 'Boerre" Vanoeveren, Jozef Staes, Jozef Maes, Norbert Depotter, ... Na tegenvallende resultaten in vierde besloten een aantal ex-spelers en bestuursleden een nieuwe wind te doen waaien bij Toekomst Bunsbeek. Onder impuls van Jeroen Christiaens werden gesprekken opgestart en hopen ze, samen met de supporters met een grondig versterkte kern en nieuwe trainer op beter voetbal tijdens de komende seizoenen.
Een woord van dank aan de voetbalvrouwen is ook op zijn plaats. Dankzij hen groeiden onze restaurantdagen, mosseldagen, spek en eieren, ... uit tot succesvolle evenementen! Bedankt voor alle geleverde inspanningen de afgelopen jaren!
Na tegenslagen - de dood van Felix Vanhellemont in 1979, het afbranden van de kantine in het seizoen 80-81 - veerde de club telkens weer op en werd sterker op moreel gebied. Toekomst Bunsbeek is een ploeg met een hart, een club van mensen die veel lief en leed hebben gedeeld en daarom kort bij elkaar staan. Het vernieuwde bestuur zal er alles aan doen om de fierheid van de club te herstellen en mensen opnieuw naar de kantine te lokken voor een namiddag ouderwets plezier.
In 2016 vierde de club haar zestig jarig bestaan. Ter ere hiervan werd een album uitgebracht "60 jaar Toekomst Bunsbeek" samengesteld door Kenny Denruyter op basis van de archieven van Freddy Dewil, Erwin Donvil, Stijn Smets en Tom Smeyers en met medewerking van de Heemkundige Kring en Jos Cleynen.
Na het seizoen 2017-2018 volgde de exodus in Bunsbeek. Zowat de ganse ploeg zocht andere oorden op wegens interne meningsverschillen tijdens de transferperiode. Lang leek het erop dat Toekomst Bunsbeek noodgedwongen moest ophouden met bestaan. Dankzij inspanningen van een nieuwe lichting medewerkers wist de club zich te herpakken en startten ze aan het seizoen 2018-2019 met een compleet vernieuwde kern in wat ongetwijfeld een overgangsseizoen zou worden.
Ondanks de vele inspanningen van spelers en trainers wist Toekomst Bunsbeek zich met 14 punten niet te verzekeren van behoud. In het seizoen 2019-2020 start Toekomst Bunsbeek opnieuw in vierde provinciale met een heel aantal nieuwe, jonge spelers die opnieuw voor positieve resultaten moeten zorgen op de omringende velden.
Na een eerste jaar in vierde provinciale en het onafgewerkte Corona-seizoen (2020) werd de kern voor het seizoen 2021-2022 aangesterkt met zowel jonge talentvolle spelers uit de regio als routiniers die de jongeren zullen begeleiden in hun groeitraject.
